Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej obuwia i wyrobów skórzanych. W 2010 r. zakupiła 10 sztuk torebek damskich. W 2014 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do dostawcy z propozycją zwrotu 2 sztuk torebek. Dostawca wyraził zgodę i w miesiącu lipcu 2014 r. przyjął zwrot torebek oraz wystawił fakturę korygującą. Czy otrzymaną fakturę korygującą należy zaewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w miesiącu lipcu?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej obuwia i wyrobów skórzanych. W 2010 r. zakupiła 10 sztuk torebek damskich.
Sprzedaż torebek odbywała się w następujący sposób: w 2010 r. – 4 sztuki; w 2011 r. – 3 sztuki; w 2012 r. – 1 sztuka; w 2013 r. – 0 sztuk.
W 2014 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do dostawcy z propozycją zwrotu 2 sztuk torebek. Dostawca wyraził zgodę i w miesiącu lipcu 2014 r. przyjął zwrot torebek oraz wystawił fakturę korygującą.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawczyni może otrzymaną w miesiącu lipcu 2014 r. fakturę korygującą zaewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w miesiącu lipcu?
Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa w jakim miesiącu faktura ta winna być ujęta w dokumentacji podatkowej. Art. 22 ust. 4 ww. ustawy określa tylko, że koszty są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na to, że zwrot towaru nastąpił w miesiącu lipcu fakt ten należy wykazać w dokumentacji miesiąca lipca 2014 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
- musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
- musi być należycie udokumentowany.
Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Należy zauważyć, że kryterium zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych jest uzależnione od celu poniesienia wydatku, a nie od wystąpienia efektu w postaci osiągnięcia przychodu. Określony wydatek może bowiem zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów również wówczas, gdy nie przyniósł spodziewanego przychodu, ale został poniesiony w takim celu.
W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.
Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
- sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5a).
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b).
Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.
W myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2010 r. zakupiła 10 sztuk torebek damskich. W latach 2010 – 2013 sprzedała 8 sztuk. W lipcu 2014 r. zwróciła do dostawcy 2 torebki i otrzymała fakturę korygującą.
Mając na uwadze przytoczone uprzednio przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. W przedmiotowej sprawie przyczyną otrzymania przez Wnioskodawczynię faktury korygującej był zwrot zakupionego uprzednio u dostawcy towaru. Wobec tego, korekcie podlegają koszty zakupu tego towaru uprzednio zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w roku ich poniesienia.
Zatem korekta kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wynikająca z otrzymanej przez Wnioskodawczynię faktury, powinna być odnoszona (księgowana) wstecz, do okresu zaewidencjonowania faktury pierwotnej. Nie jest natomiast możliwe skorygowanie innych kosztów, ponoszonych przez Wnioskodawczynię w 2014 r.
Zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 cyt. ustawy).
W myśl art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej – ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, należy przez to rozumieć również zeznania (…), do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci;
Zatem jeżeli złożone zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2010 r. zawiera nieprawidłowe dane (koszty, dochód) to należy złożyć korygującą deklarację wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Jednakże zauważyć należy, że zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 października 2014 r., sygn. ITPB1/415-803/14/DP
