Ustawa z dn. 06.06.1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553) doczekała się nowej urzędowo ujednoliconej wersji – w Dzienniku Ustaw z dnia 29.07.2016 r. pod pozycją 1137 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dn. 05.07.2016 r., w załączniku do którego został zawarty jednolity tekst wspomnianego powyżej aktu prawnego.
Jednolity tekst Kodeksu karnego obejmuje zmiany wynikające z:
- 63 nowelizacji uchwalonych w okresie od lipca 1999 r. (Dz.U. Nr 64, poz. 729) do czerwca 2016 r. (Dz.U. poz. 904),
- 3 wyroków TK – z 19.09.2008 r. sygn. akt K 5/07 (Dz.U. Nr 173, poz. 1080), z 18.11.2010 r. sygn. akt P 29/09 (Dz.U. Nr 225, poz. 1474), z 19.07.2011 r. sygn. akt K 11/10 (Dz.U. Nr 160, poz. 964),
- przepisów ogłoszonych przed dniem 05.07.2016 r.
Przepisy przejściowe oraz dotyczące innych ustaw, pominięte w jednolitym tekście k.k., wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dn. 05.07.br.
W art. 218–221 k.k. określono rodzaje przestępstw przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową oraz kary przewidziane w stosunku do osób, które dopuściły się tych przestępstw. Najsurowszą odpowiedzialność karną ponosi ten kto, będąc odpowiedzialny za bhp, nie dopełnia wynikającego stąd obowiązku i przez to naraża pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – wobec takiej osoby może być zastosowana kara pozbawienia wolności do lat 3 (art. 220 § 1 k.k.). Powyższa kara ulega złagodzeniu, jeżeli sprawca działał nieumyślnie, ponadto nie podlega karze sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo (art. 220 § 2 i 3 k.k.).
Maciej Ofierski
